Tavşanlarda üreme
Tavşan Üreme ve ÇiftleşmeYabani tavşanlarda üreme ilkbahar ve yazın yüksek olmasına karşın evcil tavşanlarımız uygun beslenme ve çevre şartlarının sağlanması durumunda senenin herhangi bir ayında yavrulayabilirler.
Tavşanlarda gebelik süresi ortalama 31-32 gün, emzirme süresini de 6-8 hafta kadardır.
Hafif tavşan ırkları yaklaşık olarak 4-5 aylık, orta ağırlıktaki ırklar 5-6 aylık, iri ırklar 8-10 aylık olduklarında çiftleşebilirler. Dişi tavşanlar ergin ağırlığının %75 ine ulaştıkları zaman gebe kalabilmek için yeterli büyüklüğe ulaşmış durumdadırlar. Erkek tavşanlar dişilerden 1-2 ay daha geç cinsel olgunluğa erişirler.
Tavşanlarda Kızgınlık:
Dişi tavşanların erkek tavşanı çiftleşme için kabul etme dönemine kızgınlık denir. Erişkin tavşanlar her 16 günün 14'ünde çiftleşmeyi kabül ederler. Genel olarak kızgınlık gösteren dişi tavşan huzursuz ve saldırgan olur, iştah azalması, yuva hazırlama, yemlik ve suluklara çenesini sürtme gibi davranışlar görülür. Çoğu zaman vulva şiş, kırmızı ve nemlidir. Tavşanlarda kızgınlık belirtileri birkaç gün, bazı dişilerde çiftleşinceye kadar birkaç hafta sürebilir.
Tavşanlarda Çiftleşme :
Kızgınlık belirtileri gösteren dişi tavşan çiftleştirmek için erkeğin yanına götürülmelidir. Çünkü dişi tavşan bu dönemde, kendi bölgesinde başka bir tavşan istemez ve erkeğe saldırarak yaralayabilir. Aynı şekilde erkek tavşanda yabancı bir ortamda çiftleşmeye istek göstermeyebilir.
Kızgınlık dönemindeki dişi tavşan çiftleşmeye izin verecek şekilde arka kısmını yukarıya kaldırır. Kızgınlık göstermeyen tavşan bir köşede çömelme vaziyeti alır yada erkek tavşana karşı saldırganlaşır. Dişi tavşanın çiftleşmeyi kabul etmesi durumunda, çiftleşme 5-50 saniye içinde tamamlanır ve erkek tavşan karakteristik bir ses çıkararak geriye yada yana doğru yıkılır. Çiftleşmeden sonra dişi ve erkek ayrılmalıdır. Gebe kalan dişiler erkekle tekrar çiftleşmeyi reddeder, yumak şeklinde durur, sırtına elle dokunulunca erkeği reddeder gibi pozisyon alır ve garip sesler çıkarır.
Tavşanlarda ve çiftleşme hakkında bilgiler. Tavşanın Pubertasa ve çiftleşme olgunluğuna ulaşma zamanı. Tavşan Seksüel Siklü, östrüs ve çiftleşme özellikleri. Tavşan Oyulasyon ( Yumurtalama ) zamanları. Tavşan gebeliği ve gebelik tanısı. Tavşan Doğum zamanı ve doğumu. Tavşanın yavrularının gelişimi ve bakımı.
Tavşanın Pubertasa ve çiftleşme olgunluğuna ulaşma zamanı
Tavşanlarda dişiler erkeklerden daha erken pubertasa ulaşır. Pubertas yaşı üzerinde, özellikle beslenme durumu, iklim durumlarına nazaran daha önemli etki yapar. Ankara tavşanlarında tipler arasında farklılıklar görülmesine karşın genellikle iyi bakım ve beslenme koşulları altında dişilerde pubertasa ulaşma yaşı 3 – 5 ay kadardır. Dişiler genellikle ergin canlı ağırlıklarının % 70 – 75’ine ulaştıkları zaman pubertasa erişirlerse de, çiftleşmede kullanılmaları için ergin canlı ağırlıklarının % 80’ni düzeyine ulaşmaları beklenmelidir. Çiftleşme yaşı ise dişilerde 5 – 7 ay, erkeklerde 8 – 10 aydır.
Uygun bakım ve beslenme şartları altında yetiştirilen dişi tavşanlar, damızlık üretiminde en fazla beş yıl, erkekler ise en fazla dört yıl kullanılabilirler. Ancak 1.5 – 2 yaş, dişinin en yüksek oranda yavru veriminin olduğu yaşlardır.
Tavşan Seksüel Siklü, östrüs ve çiftleşme özellikleri
Memeli hayvanların bir çoğunun aksine tavşanlar düzenli bir seksüel siklusa sahip değildir. Ancak, özellikle kışın son dönemleri ve ilkbahar, seksüel aktivitenin en belirgin ve yoğun olduğu dönemdir.
Dişi tavşanlarda çiftleştirmenin yaptırılabilmesi için östrüsün doğru bir şekilde belirlenmesi gerekir. Ancak, bu amaçla yapılan testler ve muayeneler kesin ve güvenilir bir sonuç vermemektedir. Vaginal smear, tavşanda östrüsün belirlenmesinde etkili bir yöntem değildir. Östrüsü belirlemede pratikte en çok kullanılan yöntem vulvanın inspeksiyonudur. Vulvada morluk ve hafif şişme belirtileri dişinin en önemli östrüs bulgusudur. Ancak, vulvada şiş olmayan solgun bir görünüm olduğu zamanda bile dişi çiftleştirildiğinde % 10 – 20 oranında gebe kalabilir. Bu yüzden mor renkli, şiş vulva östrüsün güçlü bir işareti olabilir, ancak kesin bir kanıtı değildir. Bunun dışında östrüsteki dişi, kafesinde arka ayaklarını uzatarak yatar. İştahı azalmıştır, huzursuzdur, çok hareketlidir, dudaklarıyla verilen otu dağıtır, dişleriyle tahtaları kemirir, yemlik ve suluklara çenesini sürter.
Dişi tavşan erkeğin olduğu yerde, sırtını aşağıda tutup, arka tarafını kaldırarak lordosis pozisyonu alır ve bu östrüsün karakteristik bir duruşudur. Diöstrüste ise kafesin bir köşesine oturma eğilimindedir ve erkeğe karşı saldırgandır. Genellikle dişi tavşan östrüste iken çiftleşmeyi kabul eder. Bazen dişi östrüste olsa bile erkeği reddedebilir. Buna rağmen, dişinin erkeği kabul ettiği dönem östrüs, reddettiği dönem ise diöstrüs olarak kabul edilir. Bazı araştırıcılar, tavşan ovaryumlarında folliküllerin devamlı olarak geliştiğini, çiftleşme olmazsa, folliküllerin 12 – 16 gün boyunca aynı büyüklükte aktif olarak kaldığını, daha sonra bunların regrese olduğunu ve bu sırada başka folliküllerin olgunlaştığını ileri sürmüşlerdir.
Tavşanlarda östrüs birkaç gün sürer. Bazen dişi çiftleşene kadar birkaç hafta da sürebilir. Dişi tavşan gebelik döneminde de çiftleşmeyi kabul edebilir. Özellikle gebeliğin ikinci yarısında bu durum çok fazla görülen bir davranış özelliğidir. Gebelik boyunca görülen çiftleşmeler fötüslere zarar vermez. Doğumdan hemen sonra dişi genellikle östrüstedir ve yaklaşık 1 – 3 gün süreyle çiftleşmeyi kabul edebilir. Yavru sayısının fazla ve meme bezlerinin aktif olduğu emzirme döneminde genellikle östrüs görülmez veya östrüs görülüp çiftleşme olsa bile implantasyon gerçekleşmez. Doğumdan sonra gebe kalmayan tavşan, laktasyonun genellikle 4. veya 5. haftasında östrüs belirtilerini tekrar gösterir. Çiftleşme olursa, yüksek oranda gebe kalır.
Çiftleştirmek amacıyla daima dişi tavşan, erkeğin kafesine götürülmelidir. Çünkü dişi tavşan kafesinde başka bir tavşan istemez ve erkeğe saldırarak yaralayabilir. Ayrıca erkek tavşanda yabancı bir kafeste çiftleşmeyebilir. Çiftleştirmeler sabahın erken saatlerinde veya akşamın geç saatlerinde yaptırılmalıdır. Günün en sıcak saatlerinden kaçınılmalıdır. Dişi tavşan erkeğin kafesine konar konmaz çiftleşme gerçekleşir. Çiftleşme sürecinde, erkek dişinin üstüne biner, 8 – 12 adet hızlı çiftleşme hareketi yapar ve ejakülasyon anında erkek tavşan karakteristik bir ses çıkararak yana veya geriye doğru devrilir. Bu olgu 5 – 50 saniye sürer. Çiftleşme sırasında hayvanlar gözlenmeli ve dişi çiftleşmeden hemen sonra kendi kafesine alınmalıdır. Aksi takdirde erkekle kavga edebilir. Çiftleşmeden birkaç saat sonra, fertilizasyonun kontrolü için dişi yeniden erkeğin kafesine götürülür ve bu anda erkeği reddederse gebe kalmış kabul edilir.
Ergin, sağlıklı bir erkek tavşan iyi bakım ve beslenme şartları altında günde 2 – 3 çiftleşme yapabilir. Fakat genç erkek damızlıkları fazla yormamalıdır, bunlar çiftleşmeye alıştırılmalıdır. Bunun için haftada bir kez çiftleştirme yeterlidir. Daha sonra haftada iki kez, sonraları haftada 3 – 4 kez, nihayet ileri yaşlarda hergün çiftleştirilir. Erkek tavşan bir günde bir kez düzenli olarak kullanıldığında maximum spermatozoa üretimi elde edilir. Bir erkeğe günde üç kez çiftleştirme yaptırılacak olursa, her üç günlük çiftleştirme döneminden sonra bir hafta dinlendirilmelidir. Genel olarak, 10 dişi tavşan için bir erkek damızlık düşünülmelidir. Erkekler daima ayrı tutulmalıdır. Yakın akrabalığı önlemek için, en az iki erkek damızlık kullanılması daha uygun olur.
Tavşan Oyulasyon ( Yumurtalama ) zamanları.
Tavşanlarda provoke ovulasyon görülür. Ovulasyon normal olarak çiftleşmeyle uyarılır. Çiftleşmeden 9 – 13 saat sonra ovulasyon gerçekleşir. Bununla birlikte bazı araştırıcılar, çok yüksek bakım ve beslenme şartları altında ovulasyonun spontan olarak oluşabileceğini de bildirmişlerdir.
Vaginanın mekanik olarak uyarılması, vazektomize bir erkekle yapılan çiftleşmeler ve LH, HCG enjeksiyonları ovulasyonu uyarabilir. Bunun dışında seksüel olarak aktif bir erkeğin görülmesi, vaginal smear uygulamaları, bir dişinin diğer bir dişi üzerine atlaması, kendi yavrularının üzerine oturarak oluşan uyarımlar, sahibi tarafından çok fazla ellenmesi ve aydınlatmada ani değişmeler ovulasyonu uyarabilir. Ayrıca, bel bölgesinde veya baş bölgesinde, omurilik üzerine yapılacak elektriksel uyarımlar ovulasyona neden olabilir. Ancak bu durumlarda, ovum fertilize olamaz ve yalancı gebelik oluşur.
Tavşan Gebeliği ve gebelik tanısı.
Tavşanda gebelik süresi yaklaşık olarak 30 – 32 gündür. Bu süre, yavru sayısına bağlı olarak 28 – 35 gün arasında değişebilir. Yavru sayısı az olanlarda gebelik daha uzun sürer.
Ovulasyonla serbest kalan oosit fertilize olmazsa, 15 – 17 gün süren bir yalancı gebelik oluşabilir. Tavşanda bu olgu sık görülür. Yalancı gebelik, dişi tavşanın davranışlarından ve doğum için erken yuva yapmasından anlaşılır. Yalancı gebelikteki tavşanların % 75’i, 14. – 15. günde yuva hazırlama belirtileri gösterir. Ancak böyle hayvanlar, hazırladıkları yuvayı uzun süre korumazlar.
Gebe dişilerin daha iyi bakılmasını kolaylaştırmak için ve gebe olmayan dişilerin erkenden tekrar çiftleşmesine olanak vermek amacıyla gebelik tanısı yapılmalıdır. Gebe tavşanların davranışları kısmen değişir. Daha sakin bir mizaç, iştah artışı, gebeliğin ikinci yarısında ağırlık artışı ve karın büyümesi gibi belirtiler görülür.
Deneyimli bir kişi tarafından, çiftleşmeden yaklaşık olarak dokuz gün sonra abdominal palpasyonla gebelik tanısı konulabilir. Uterusta küre şeklindeki şişliklerin çapı 9. günde 12 mm, 13. günde 20 mm kadardır. Fötusun kemik yapısı doğum öncesi son günlere kadar kolayca anlaşılamaz. Gebeliğin son haftasında meme bezleri de hızla gelişir. Palpasyon özenle yapılmalıdır, aksi taktirde abortuslar görülebilir. Tanıda şüpheye düşülünce, en geç bir kaç gün sonra muayene tekrarlanmalıdır. Palpasyonla gebe olmadığı anlaşılan dişiler, en kısa zamanda tekrar çiftleştirilmelidir.
Tavşan Doğum zamanı ve doğumu
Doğumdan 1 – 2 gün önce gebe tavşan göğüs ve karın altı tüylerini yolarak ve saman, sap gibi malzemeleri taşıyarak yuva hazırlamaya başlar. Bu davranış, östrogen/progesteron oranının ve prolaktin salgılanmasının artmasıyla ortaya çıkar. Ancak dişi tavşan, her zaman yuva hazırlamaz veya bazen yuva hazırlamasına rağmen yuvanın dışında doğum yapabilir.
Doğum hazırlığı için doğumdan en az bir hafta kadar önce kafes iyice temizlenmelidir ve kafese bir doğum sandığı konmalıdır. Doğum sandığı, ısı yalıtımı iyi olan tahta, sunta, sert plastik gibi malzemeden, 40 x 30 x 30 cm ebatlarında yapılabilir. Doğum sandıklarına bol ve temiz yataklık (kuru ot, ağaç yongası vb.) konur.
Tavşanda doğum genellikle gece ve sabahın erken saatlerinde görülür ve çoğunlukla gözden kaçar. Doğum tamamen hijyenik bir ortamda olmalıdır. Doğum kolay olup, yavruların büyüklüğüne ve sayısına bağlı olarak yaklaşık 7 – 30 dakika sürer. Bazen doğum çok daha uzun sürebilir. Yavruların bir kısmı birkaç saatte doğar, diğerleri bir günde veya daha fazla zamanda doğabilir. Bu yüzden doğum sonrası abdominal palpasyon yapılmalı ve uterusta yavru varsa doğum uyarılmalıdır.
Tavşanlarda bir doğumda doğan yavru sayısı 1 – 15 arasında değişir (ortalama 6– 9 adet). Yavru sayısı ortalaması sekiz veya daha fazla olunca mortalite artar. Çünkü anne hayvanın sekiz adet memesi vardır. Yavru zarları doğan yavrularla birlikte atılır ve anne tarafından yenir. Bu sırada bazen yavruların da anne tarafından yendiği görülmüştür. Ancak anne genellikle sakat veya çok zayıf doğan yavruları yer. Ayrıca doğum sonrası annenin su ihtiyacı çok fazla olduğu için, kafeste su yetersizliği veya protein, B ve D vitamini yetersizlikleri sonucu da anneler yavrularını yiyebilirler. Ani ve yüksek gürültü, annenin yavrularını yemesine sebep olabilir.
Doğum sonrası uterus çok hızlı eski konumuna döner ve 48 saatten daha az zamanda ağırlığının yarısından fazlasını kaybeder.
Tavşanın yavrularının gelişimi ve bakımı
Yavruların doğum ağırlıkları 47 – 55 g arasında değişir. Yavrular doğdukları zaman tüysüzdürler, göz kapakları kapalıdır . Anne, doğurduğu tüysüz yavruları yalayarak temizler ve kurutur. Yavrular gözleri kapalı olmasına karşın, annenin memesini bulabilecek kadar yeterli hareket gücüne sahiptirler ve annelerinin kendileriyle ilgilenmesi için sürekli bağırırlar. Göz kapakları 8. – 13. günde açılır. Açılmadığı durumlarda ılık suyla ıslatılmış pamuk ile gözler silinmek suretiyle açılmaya yardımcı olunabilir. Yavrular 3. – 4. günde tüylenmeye başlar ve iki hafta içinde kısa tüylerle örtülürler.
Doğumdan sonra en az iki gün hayvanlar rahatsız edilmemelidir. Bu sürenin sonunda yavrular kontrol edilmelidir. Bunun için anne başka bir kafese konur ve yuvada ölü yavru varsa alınır. Genel olarak her anneye 6 yavru bırakılmalıdır. Yavru sayısı, annenin meme bezi sayısından fazla olmamalıdır. Bu arada yavruların cinsiyeti de tespit edilmeye çalışılır. Yuvayı kontrol sırasında yavrulara dokunmadan önce, el kokusunun yavrulara geçmesini önlemek amacıyla, el tavşana ve maydanoz gibi kokulu bitkilere iyice sürülür. Aksi taktirde, anne tavşan yabancı kokuyu hissederek yavrularını kabul etmez, hatta onları öldürebilir. Bu yüzden, gerekmedikçe çok küçük yavrulara dokunulmamalıdır.
Doğan yavru sayısı çok fazla olduğu zaman, anne tavşan yavruların hepsine tam olarak bakamayacağı için fazla sayıda yavrular doğumdan sonra 5 gün içinde yeni doğum yapmış başka bir anneye, yani süt anneye verilir. Ayrıca annenin hasta olması veya ölmesi durumlarında da yavrular başka bir anneye verilmelidir. Süt annesi, en az yavru doğurmuş tavşanlar arasından seçilmelidir. Süt annenin yavruları ile beraber beslenecek olan yavrular arasındaki maximum yaş farkı 48 saat olmalıdır. Ayrıca, Fransa’da Ankara tavşanı yetiştiriciliğinde yeni doğan fazla erkekler elimine edilerek yavru sayısı azaltılır.
Düşük sıcaklıklar, özellikle yeni doğan yavrularda yüksek oranda ölümlere neden olur. Yeni doğanlar tüysüz oldukları için, onların bulunduğu ortamın çevre sıcaklığı 28 0C’den az olmamalıdır. Anne tavşanlar, yavruların üzerine emzirmenin dışında yatmadıkları için yuva materyalleri zayıf olduğunda, yeni doğan yavru çok üşür ve ölür. Yavruların sağlığı için doğum sandığı içindeki ısı oldukça önemli olduğundan, doğan yavruları soğuktan koruyabilmek amacıyla taban kısmı elektrikli rezistanlarla ısıtılan doğum sandıkları kullanılabilir.
Tavşanlarda laktasyon süresi 5 – 8 haftadır. Süt miktarı 15. – 21. güne kadar yükselir, daha sonra düşmeye başlar. Dişi tavşan doğum sonrası hemen gebe kalırsa bu düşme daha hızlı olur. Anneler yavrularını günde bir kez ve genellikle sabahları emzirirler. Anneler emzirirken ürkütülmemelidir. Aksi takdirde, memelere asılmış olan yavrular, annenin ani yer değiştirmesiyle dağılabilir ve yavrular yeniden yuvaya toplanamadıklarından açlıktan ve soğuktan ölebilirler. Ankara tavşanlarında uzun yün örtüsünden dolayı, bazen de yavru annesini yeterince ememez ve ölür.
Yavrular 20 günlük olunca, azar azar katı gıdalara geçebilir. Ancak üç haftaya kadar barsak florası oluşmadığı için, ishalden korunmak amacıyla bir yemden diğer yeme geçerken çok dikkatli olmalıdır. Yavrular 30. güne ulaştıklarında günlük gıda ihtiyacının % 20’sinden fazlası anne sütünden sağlanmalıdır. Ancak, ticari işletmelerde süt emme dönemi 3-4 haftadır.
Yavrular, üç aya kadar cinsiyet ayrımı yapılmaksızın birlikte büyütülebilirler, sonra cinsiyetlerine göre ayrılmalıdırlar. Erkekler bu dönemde hırçın oldukları için, ayrı ayrı kafeslere konmalıdırlar. Özellikle scrotal bölgede bulunan testisleri bu kavgalar sırasında yaralanır. Dişiler ise 18 – 20 haftaya kadar birlikte kalabilirler.